Niet dat ik dit boek slecht vond, hoor. Ik vind het echt heel goed. Waar het bij de twee eerdere delen nogal lang duurde voordat je in het verhaal zat, is dat hier binnen twintig pagina's. De humor, zeker in het begin van het boek, is geweldig. In mijn ogen zijn er echter wel wat problemen. Het eerste is de kaft. Een heel mooie kaft weer, overigens. Alleen staat er 'thriller'. Als je mijn recensies van Robert Galbraiths eerdere boeken Koekoeksjong en Zijderups hebt gelezen, weet je dat ik de serie juist zo leuk vind vanwege de detective-elementen, vanwege het feit dat de auteur de lezers niet probeert te choqueren, de satire en de originaliteit.
Zonde grote spoilers te geven: in het boek zitten hoofdstukjes die zijn geschreven vanuit de dader. Deze zijn zeer vrouwonvriendelijk, heel hatelijk en de persoon in kwestie krijgt eigenlijk geen positieve eigenschappen of diepere laag. Ik zou ze geschreven kunnen hebben, zo vlak en doelloos zijn ze. Daarnaast halen ze een groot deel van het mysterie weg. Je wilt dat Strike de dader opspoort, dat hij meer weet dan jij, maar nu ben jij als lezer degene die meer weet. Dat haalt het gevoel dat Strike zo slim is onderuit; hij anticipeert voor de lezer juist redelijk laat, omdat de lezer allang weet wat er in het hoofd van de dader omgaat.
![]() |
Hier staat 'mysterie'. Op mijn eigen exemplaar staat echt 'thriller'. Persoonlijk vind ik het eerste beter. |