Een paar jaar geleden zag ik een aflevering van een Britse detective, uitgezonden door BBC. Ik vond hem goed, maar ik had niet de behoefte om te googelen of er meer episodes bestonden.
Een paar maanden geleden las ik in een artikel dat het boek Koekoeksjong, door Robert Galbraith, vergeleken werd met een tv-serie die Sherlock heette. Nou ja, goed, dat boek vond ik geweldig en ik had toch niets te kijken, dus besloot ik de serie een kans te geven.
Heel bondig samengevat gaat Sherlock over Sherlock Holmes, consulting detective en high-functioning sociopath, en John Watson, voormalig legerarts, die samen misdrijven en mysteries oplossen en ondertussen beste vrienden worden.
De originele verhalen, geschreven door Conan Doyle, zijn briljant. Ze zijn slim, de personages worden heerlijk geschetst en het mysterie druipt van de pagina's. Als je dit leest en toevallig nog op de middelbare school zit, zet The Hound of the Baskervilles op je leeslijst voor Engels. Daar krijg je absoluut geen spijt van.
Als ik een boek goed vind, vind ik de verfilming ervan meestal enorm tegenvallen. Ik ben zo'n idioot die juist de details onthoudt die filmmakers niet belangrijk vinden. Het leuke van Sherlock is dat de boeken compleet gemoderniseerd zijn. De titels worden anders geïnterpreteerd, personages worden anders ingezet. Sms'jes vliegen over het beeldscherm, iedereen hackt erop los en de camerabeelden zijn razendsnel. Eén van de hoofdpersonen, John Watson, houdt een blog bij over zijn avonturen als assistent van Sherlock. Het Londen van tegenwoordig bruist.
De trailer van het eerste seizoen: