Inhoudsloos gezwam: Recensie: Insults Every Man Should Know

Soms lees je een boek waarbij je na elke zin naar adem hapt, gewoon omdat het ritme zo mooi gecomponeerd is, de inhoud zo ongelooflijk spannend blijkt of omdat er een wijze levensles tussen de letters verborgen ligt. Vooral dat laatste is het geval in Insults Every Man Should Know, samengesteld door Nick Mamatas. Met wijsheden als 'Iedereen is lelijk als je maar lang genoeg kijkt' brengt deze schrijver de lezer tot nieuwe inzichten.

Toegegeven, ik ben geen man, maar ik ben wél feminist en gek op beledigingen. Weer een kleine leeswaarschuwing vooraf: dit boek kan behoorlijk grof zijn en mijn recensie en afbeeldingen dus ook. Als je daar om wat voor reden dan ook niet tegen kunt, zou ik niet verder lezen.

Het is een heel klein boek, bij een man zou het zo in zijn broekzak passen. Helaas worden er voor vrouwen nauwelijks spijkerbroeken met fatsoenlijke broekzakken gemaakt, maar bij ons past het in onze tas Ik ben het zelfs al twee keer kwijtgeraakt in mijn tas, alleen raak ik alles kwijt in mijn tas, dus eigenlijk heeft dat weinig met dit boek te maken.

Hierboven zie je de achterkant van het boek. Overigens is elk plaatje klikbaar voor een vergroting, mocht je de tekst niet goed kunnen lezen. Ik heb dit boekje in Londen gekocht, want ik begin boeken met een niet-literaire inhoud steeds meer te waarderen. Zo houd ik mijn gouden journal nog steeds bij, gaf ik een boek waarin boeken als medicijn tegen allerlei kwaaltjes werden gepresenteerd een tien en kocht ik ook een boekje met Sherlock Holmes-puzzels.

Dit zijn beledigingen die je kunt verwachten, in dit geval in de categorie 'Intelligentie'.

Leuk voor op feestjes, toch? Ik durf te wedden dat niemand weet dat Catullus een gedicht heeft geschreven waarin hij vertelt waarom hij uitwerpselen in je gezicht wil smeren. Hij heeft trouwens meer leuke gedichten, ik moest hem vertalen op de middelbare school en in de woordenlijst stond regelmatig een Latijns woord dat 'neuken, rammen' of 'platneuken' betekende. Vreemd genoeg sloegen we juist die gedichtjes meestal over.

In elk hoofdstukje worden beroemdheden aangehaald die nog beter zijn in het bedenken van beledigingen dan de auteur van dit boekje. Het voorbeeld van Churchill staat er ook in. Ken je dat niet?
Een vrouw, Nancy Astor, mocht hem niet zo. Op een dag zei ze het volgende tegen hem: 'Sir, if you were my husband, I'd poison your tea.'
Daarop antwoordde Churchill: 'Ma'am, if you were my wife I would drink it.'

Dit soort leuke hoofdstukjes, die niet op de achterkant van het boek genoemd worden, staan er ook in.

Persoonlijk vind ik dit soort beledigingen geweldig. Een vlijmscherp randje onder een zogenaamd compliment, heerlijk. Ook typisch Engels volgens mij. Die lichte arrogantie die je er gewoon al onder hóórt en de droge toon waarop je dit moet uitspreken, geweldig. Alleen al hiervoor zou ik mezelf een Brits accent willen aanleren.

Er zit trouwens ook zeer actueel een belediging over Gollum in. Je kunt je afvragen welke beledigingen er niet in het boek voorkomen.

Elk hoofdstuk wordt ingeleid door een korte tekst van de auteur. Ook hierin kan hij het niet nalaten om af en toe een typisch Britse sneer uit te delen (lees het stuk tussen de haakje op de afbeelding hierboven). Ook de laatste zin op deze afbeelding is weer een typische wijsheid uit dit boek. Je zou hem bijna op een tegeltje laten afdrukken!

Op de afbeelding hieronder zie je trouwens wat beledigingen uit verschillende landen. Nederland is ook vertegenwoordigd. Wat kunnen we trots zijn.